Πρόσωπα και χαρακτήρες: εισαγωγή

Το δωμάτιό της αντιπροσώπευε την απεικόνηση των παιδικών μου ονείρων. Χαρτιά με σημειώσεις και βιβλία σκορπισμένα στο πάτωμα, άλλα στοιβαγμένα ασύμμετρα πάνω στο φαρδύ γραφείο και την ξύλινη βιβλιοθήκη, η οθόνη του υπολογιστή τρεμόπαιζε στις εικόνες του screen saver. Μες την φαινομενική αταξία διαφαινόταν η απαίτησή της για άμεση πρόσβαση στη μνήμη και στην ιστορία, η ακροβασία στο ερώτημα αν η σκέψη είναι απόλαυση ή τρόπος αναζήτησης της γνώσης.
Της το είπα: «Πω, πω! Τέτοιο γραφείο ονειρευόμουνα να έχω από μικρός!» - Το είχα φανταστεί, είπε και τα μπλαβιά της μάτια φανέρωσαν μια ήρεμη βεβαιότητα τόσο έντονα, που θάθελα νάχα αναλυθεί σε φως για να τρυπώσω μέσα της, ν’ αποτυπώσω όλες τις κρυμμένες στο νου της απαντήσεις.
Με κέρασε τσιγάρο και ποτό. – Λάθος, μεγάλο λάθος! Φώναξε ξαφνικά και τόσο παθιασμένα, που το τσιγάρο μου έπεσε απ’ τα χέρια. – Ο τρόπος γραφής σου είναι επίπεδος, άνοστος, δεν έχει μαγκιά. Οι λέξεις σου νωθρές, η ροή που ακολουθείς δείχνει ότι δεν τις έχεις νιώσει ποτέ, ότι έχεις και δεν έχεις ζήσει – περίμενα την σύγκρουση, το πρόσωπό της αναμμένο – Βγάλε απ’ τις λέξεις τον μανδύα τους, ξεγύμνωσέ τες, δώσε στον λόγο σου πνοή. Έχεις πάθος στον προφορικό σου λόγο, βγάλε αυτό το πάθος και στον γραπτό. Έτσι θα μπορέσεις να προκαλέσεις στον αναγνώστη σου ενδιαφέρον.
Αυτό ήταν... Με φρόντιζε... Μάνα και ερωμένη μαζί, φίλη πραγματική. Προσπαθούσε να γεννήσει και να διαπλάσει ικανότητες που δεν είχα, ή που μόνο εκείνη πίστευε ότι είχα.
- Δεν είμαι συγγραφέας, καλή μου, είμαι αναγνώστης. Γράφω προφορικό λόγο και όχι γραπτό. Και απευθύνομαι στους συγγραφείς. Γι αυτό σου έδωσα και το κείμενο, θέλω κριτική από έναν συγγραφέα.
- Από την στιγμή που γράφεις είσαι ο συγγραφέας κι εγώ ο αναγνώστης σου. Έτσι θα σε κρίνω και έτσι θα μ’ ακούσεις. Δεν έχεις άλλη επιλογή.
- Θα στο πω αλλιώς. Μίλησες για προφορικό και γραπτό λόγο πριν. Τι είναι ο λόγος? Και ποια η χρησιμότητά του.
- Χα χα, θέλεις ν’ αρχίσουμε απ’ τα βασικά? Εντάξει: λόγος είναι ο συνδιασμός και η διαπλοκή των λέξεων με σκοπό την επικοινωνία.
- Διαφωνώ αγαπητή μου. Λόγος είναι η αποτύπωση του πνεύματος. Όταν αυτή η αποτύπωση γίνεται με λέξεις, τότε χρησιμεύει στην επικοινωνία αλλά κυρίως στην κατανόηση του πνεύματος του άλλου. Βλέπεις πως πρέπει να ξεκινήσουμε από τα βασικά για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε?