Προσώπικο ημερολόγιο σελ 10585
Καθότι νέος στον κόσμο των ιστολογίων – πρώτη γνωριμία πριν 20 ημέρες (άκουσον-άκουσον) – σκέφτηκα πως το πρώτο που έπρεπε να κάνω είναι να μάθω τι ακριβώς είναι το ιστολόγιο. Η απάντηση μου ήρθε διαδυκτιακά από τον μέντορα των Ελλήνων μπλογκαρισμένων, Νίκο Δήμου: «Το blog δεν είναι τίποτε άλλο από ένα προσωπικό ημερολόγιο».
Παρόλο που θορυβήθηκα από αυτήν την απάντηση – ποια άραγε να είναι η αιτία που τόσες χιλιάδες άτομα βγάζουν τα προσωπικά τους δεδομένα στη «φόρα»? – έπρεπε, αν ήθελα να είμαι μέλος του club, να ακολουθήσω τις οδηγίες από κάποιον παλιότερο.
Ιδού λοιπόν, εκθέτω τα προσωπικά μου αρχεία , αρχίζοντας βέβαια από την ημέρα που αναγεννήθηκα ως μπλογκαρισμένος.
1/9/2006
Αυτό που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση στα διάφορα blog είναι ο διαχωρισμός των προτειθέμενων για σχολιασμό ατόμων σε μπλογκαρισμένους, άλλους και ανώνυμους. Αυτό σημαίνει ότι οι μπλογκαρισμένοι και οι «άλλοι» είναι επώνυμοι. Δηλ. δύο είναι οι κατηγορίες με τις οποίες σε «διαβάζει» το σύστημα. Ανώνυμος και επώνυμος.
Δεν ξέρω γιατί αλλά ο πρώτος συνειρμός που μου ήρθε στο νου ήταν τα επώνυμα και ανώνυμα είδη στα ράφια ενός supermarket. Υπάρχει άραγε αναλογία?
Τα επώνυμα είδη έχουν λογότυπο, είναι αναγνωρίσιμα, έχεις την δυνατότητα να τα επαναφέρεις στο καλάθι αγορών σου. Πίσω απ’ την επωνυμία του λογότυπου όμως κρύβεται συνήθως μια ανώνυμη εταιρία, και σπανίως μια ομώνυμη. Συνήθως δηλ. παρόλο που μπορείς να βρεις το είδος, δεν μπορείς να βρεις το πρόσωπο που κρύβεται πίσω απ’ αυτό. Βέβαια η επιτροπή κεφαλαιαγοράς, η «αρχή» δηλ., γνωρίζει επακριβώς το πρόσωπο του κάθε μετόχου.
Η αναλογία είναι προφανής! Οι επωνύμως μπλογκαρισμένοι έχουν λογότυπο, είναι αναγνώσιμοι, και μπορείς αν το επιθυμείς να τους παρακολουθείς συνεχώς. Δηλ. επώνυμος στον μπλογκόκοσμο δεν σημαίνει τίποτε άλλο εκτός από κατ’ εξακολούθηση αναγνώσιμος. Τα επώνυμα blog είναι είδος (λόγια, λέξεις και αρκετά συχνά λόγος) στα ράφια του μαγαζιού του συστήματος και συνήθως δεν διακρίνεται το πρόσωπο που βρίσκεται πίσω από τον λογότυπο. Το πρόσωπο όμως αυτό είναι απολύτως γνωστό στην «αρχή» του συστήματος, τον διαχειριστή του.
Η επωνυμία των μπλογκαρισμένων τελικά είναι ένα σήμα κατατεθέν και η μόνη σχέση που έχει η αναγνωσιμότητά με την αξία είναι αυτή που έχει και η Coca Cola, πάει με όλα!
Παρόλο που θορυβήθηκα από αυτήν την απάντηση – ποια άραγε να είναι η αιτία που τόσες χιλιάδες άτομα βγάζουν τα προσωπικά τους δεδομένα στη «φόρα»? – έπρεπε, αν ήθελα να είμαι μέλος του club, να ακολουθήσω τις οδηγίες από κάποιον παλιότερο.
Ιδού λοιπόν, εκθέτω τα προσωπικά μου αρχεία , αρχίζοντας βέβαια από την ημέρα που αναγεννήθηκα ως μπλογκαρισμένος.
1/9/2006
Αυτό που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση στα διάφορα blog είναι ο διαχωρισμός των προτειθέμενων για σχολιασμό ατόμων σε μπλογκαρισμένους, άλλους και ανώνυμους. Αυτό σημαίνει ότι οι μπλογκαρισμένοι και οι «άλλοι» είναι επώνυμοι. Δηλ. δύο είναι οι κατηγορίες με τις οποίες σε «διαβάζει» το σύστημα. Ανώνυμος και επώνυμος.
Δεν ξέρω γιατί αλλά ο πρώτος συνειρμός που μου ήρθε στο νου ήταν τα επώνυμα και ανώνυμα είδη στα ράφια ενός supermarket. Υπάρχει άραγε αναλογία?
Τα επώνυμα είδη έχουν λογότυπο, είναι αναγνωρίσιμα, έχεις την δυνατότητα να τα επαναφέρεις στο καλάθι αγορών σου. Πίσω απ’ την επωνυμία του λογότυπου όμως κρύβεται συνήθως μια ανώνυμη εταιρία, και σπανίως μια ομώνυμη. Συνήθως δηλ. παρόλο που μπορείς να βρεις το είδος, δεν μπορείς να βρεις το πρόσωπο που κρύβεται πίσω απ’ αυτό. Βέβαια η επιτροπή κεφαλαιαγοράς, η «αρχή» δηλ., γνωρίζει επακριβώς το πρόσωπο του κάθε μετόχου.
Η αναλογία είναι προφανής! Οι επωνύμως μπλογκαρισμένοι έχουν λογότυπο, είναι αναγνώσιμοι, και μπορείς αν το επιθυμείς να τους παρακολουθείς συνεχώς. Δηλ. επώνυμος στον μπλογκόκοσμο δεν σημαίνει τίποτε άλλο εκτός από κατ’ εξακολούθηση αναγνώσιμος. Τα επώνυμα blog είναι είδος (λόγια, λέξεις και αρκετά συχνά λόγος) στα ράφια του μαγαζιού του συστήματος και συνήθως δεν διακρίνεται το πρόσωπο που βρίσκεται πίσω από τον λογότυπο. Το πρόσωπο όμως αυτό είναι απολύτως γνωστό στην «αρχή» του συστήματος, τον διαχειριστή του.
Η επωνυμία των μπλογκαρισμένων τελικά είναι ένα σήμα κατατεθέν και η μόνη σχέση που έχει η αναγνωσιμότητά με την αξία είναι αυτή που έχει και η Coca Cola, πάει με όλα!
posted by anonymos | 1:37 AM
6 Comments:
Σου εξήγησα νομίζω και στο προηγούμενο ποστ ότι το "ανώνυμος" αργά ή γρήγορα μπορεί να γίνει όνομα. Θυμάσαι τον ΚΑΝΕΝΑ?
Σιγά σιγά από το περιεχόμενο θα πάρει ουσία και η υπογραφή σου, ότι και να λέει, όπως και να είναι. Αλλωστε τόσοι επώνυμοι δηλαδή με το κατά κόσμο ονοματεπώνυμό τους και δεν τους δίνει κανείς σημασία.
Θα ήταν ενδιαφέρον όμως να αναρωτηθεί κανείς τι συμβαίνει στα μπλογκ των περισσότερο γνωστών επωνύμων... που υπάρχουν. Αλλά πίστεψέ με ανώνυμε από ένα σημείο και μετά είναι λίγο βαρετό.
Όμως, Eleni63, η σημασία της ύπαρξης δεν αφορά τόσο τους άλλους όσο την ίδια την συνειδητότητά της.
Όσο για το θέμα "κανένας", αναλύθηκε διεξοδικά στο Υπόστεγο.
Άσχετα από αυτό μπορεί να είσαι ανώνυμος με υπογραφή ή υπογεγραμένα ανώνυμος. Δεν είναι το ίδιο πράγμα!
Εν τάξει λοιπόν . Για να προχωρήσουμε το διάλογο. Τι είναι το όνομα?
Μοιάζει λίγο με μια παρτίδα σκάκι. Έτσι δεν είναι?
Το όνομα είναι ένας ετεροπροσδιορισμός που βοηθά στην αναγνώριση του κάθε προσώπου.
Συνέχισε...
Γιατι εσυ τι κανεις ρε μαλακα, οικιοποιεισαι την ηδη δεδομενη αναγνωσιμοτητα της ανωνυμιας, ως αναγνωρισιμο συμβολο, αναγοντας την σε ψευδωνυμο. Σιγα την πρωτοτυπια. Μολις τυποποιηθηκες κι εσυ, 29χρονε 36αρη.
Αγαπητέ συνάδελφε, αναλύεις χωρίς να λαμβάνεις υπόψιν σου όλα τα δεδομένα.
Το μόνο που λέω, είναι ότι όλοι όσοι κυκλοφορούμε στο διαδύκτιο είμαστε τυποποιημένοι a priori, ακόμα κι εσύ.
Πρέπει να κατανοήσεις ότι δεν χρειάζεται ο τύπος για την ανάλυση του περιεχομένου όταν υπάρχουν τα κατάλληλα όργανα ώστε να επιτελεστεί αυτή η ανάλυση.
Post a Comment
<< Home